Hvørja ferð eg síggi hesa mynd av studentaskúlanum í Hoydølum, komi eg at hugsa um, hvussu nógv ørt er farið fram í okkara samfelag. Í 1962 flutti studentarskúlan frá Vaktarhúsgøtu niðan á gamla sanatoriið í Hoydølum. Tuberkasjúklingar vóru fluttir í fyribilsbakrakk við Landssjúkrahúsið. 55 ár seinni stendur ljóta barakkin har enn. Í 1961 var farið at byggja nýggjan studentarskúla í Hoydølum, og í 1965 varð farið í nýggja skúlan. Aftanfyri trøini til vinstru síggja vit kostdeildina, sum kundi hýsa 25 dreingjum. Tá nýggi studentarskúlin var liðugur, varð gamla sanatorið innrættað til deingjakostdeild, og dreingjakostdeildin varð gentukostdeild. Miðsavningarkreftirnar í Føroyum mugu sigast at hava vunnið endaliga slagið. Alt skal leggjast saman í størri eindir. Ùtvarpið og sjónvarpið, fólkaskúlar, miðnámsskúlar, ymisk søvn og stovnar, men er hetta nú so undurfult. Eg haldi slett ikki, tí aðrastaðni eru tey farin burtur frá at miðsavna so nógv, men miðsavningarfólkini í Føroyum eru ótroyttilig. Tey tøma bygdir fyri skúlabørn, tey leggja stovnar saman, har støðan gerst nógv verri. Søvn landsins, Útvarpið og Sjónvarpið, Arbeiðseftirlitið eru bara nøkur fá dømi úr rúgvuni. Og søguna um miðnámsskúlan í Marknagili kenna vit øll. Syrgilig gongd, haldi eg. (Vagnur)