Altíð áhugavert at síggja ymsar eldri loftmyndir av Havnini, tí tá sæst, hvussu nógv høvuðsstaðurin er broyttur í tínari tíð. Og altíð er okkurt nýtt at síggja, sum tú hevur gloymt. Løgið at hugsa sær, at júst, sum myndin er tikin, arbeiddi eg uppi í Grótbróinum, har eg arbeiddi í eitt ár, áðrenn leiðin gekk á verkstaðið hjá Vilhelmi Nielsen at læra til bilsmið. Høvuðsarbeiðið í Grótbrotinum var at bora hol og spreingja ov stórar steinar, sum ikki sluppu í størra knúsaran. Havi áður skrivað grein um hendingaríka árið í Grótbrotinum. Aftur her síggja vit Skálatrøð, har teir eru byrjaðir at spreingja grót til Molan, og so síggja vit eisini uppi í vinstra horni, at vegurin yvir á Frælsið er ikki gjørdur.
Á Skipasmiðjuni smíða teir farmaskipið Norðvíking, og Kjartansmolin, sum onkur rópti hann, er ikki gørdur, og Havnin er enn brimpláss, har havaldan hevði fría kós inn í Vágsbotn. Ja, so er nýggja Landsbókasavnið ikki bygt, Eisini áhugavert at síggja, at hvussu lítið er bygt frá Dalavegnum og vestureftir, har tey ikki enn hava stykkjað út á Mikkjalstrøð. Nógv virksemi á Saltsøluni, Bacalao og Fiskasentralinum, og gamla Hospitalið er enn ikki flutt. Ja, so eru enn eingir glastrevjabátar og bátabrúgvar. So nógv er broyttast hesi 51 árini síðani 1967. Um hetta mundið vaks Havnini við fúkandi ferð, tí í 1950 búðu 5.607 fólk í Havn og longu í 1975 var fólkatalið 11.329 fólk. Ì 1967 búðu 40.441 fólk í Føroyum. (Vagnur)