Okkurt ruggar ikki rætt á havnarskrivstovuni í Havn, tá vit ferð eftir ferð hoyra um gamlar russiskar dangur, sum umskipa fisk millum hús í Tórshavnar kommunu. Er tað ikki við nýggju útbygdu havnina í Havn, so er tað á Sundi og nú aftur í Kollafirði. Endaliga hevur kommunan steðga og bannað hesum russisku skipum at umskipa fisk á Oyrareingjum. Tað skuldi bara mangla, tí kommunurnar serliga í Havn, Runavík og Klaksvík hava í ár runnið undan afturvendandi trupulleikunum. Rørandi at lesa lesarabræv á Vágaportalinum frá konu á Signabø, har hon kærur sín neyð. Eitt væl skiljandi neyðarróp.
Tórshavnar kommuna skal syrgja fyri, at allir borgarar í kommununi fáa náttarsvøvn, sum er treyt, at tú kanst liva og virka í gerandisdegnum. Stuðlið 100% Heimafriði, so kunnu summi fólk rópa okkum greinj. Tók í fjør heyst myndina omanfyri av russiskari dangu við bryggju á Oyrareingjum. Tá gjørdi mær endaliga greitt, hvussu illa hesi skip larma. Hoyrdist um alla bygdina sum strekkir seg av Signabø, Oyrareingjum og norður um Sjógv. Hetta djúpa tunga motoróljóðið, sum fer gjøgnum merg og bein. Borgarstjórin í Vestmanna gjørdi skjótt av og bannaði hesum skipum atgongd til havnini í bygdini, og nú hava vit tí betur fingið nýggja býráðssamgongu í Havn, sum vit hava álit á fer av álvara til verka. Livst so spyrt. (Vagnur)
The post Tók sína tíð at fáa Tórshavnar kommunu at vakna appeared first on Hvannrók.