Sum myndin omanfyri vekir nógv minni frá barnaárunum, sjálvt um eg ikki minnist júst hesa myndina. Fyrsti partur av Saltsøluni var tikin í nýtslu í 1956, og á myndini síggja vit hvørki Saltsøluna ella Bacolao. Eftir bilinum nærmast at døma, er myndin frá fyrst í 1950 – árunum. Vit fingu um endan av sildatunnunum, tí í 1962 slóðaði Júst í Túni skipari á Bresti/Beini at fiska sildina norðanfyri við nót. Hann hevði verið í Norra og kunnað seg um henda veiðuhátt, sum seinni bleiv slóðbrótandi fyri allan uppisjóvarfiskiskap í Føroyum. Havi júst lisið bókina um Júst í Túni, sum Helgi Jacobsen skrivaði. Eisini frálíkar myndir í bókini frá tíðini, tá Júst í Túni og teir setttu nót við lítlum nótabáti, teir høvdu umborð. Teir høvdu stóran glúp at fáa sildina úr nótini og inn á dekkið. Sildin var tá framvegis avhøvdað og saltað í tunnur. Sildaarbeiðið gav eisini nógv arbeiði til nógvar hendur uppi á landi, tí eg minnist, tá nógvir menn sum á myndina umsaltaðu sildina. Haldi teir eisini í mongum førum máttu skilja hana av nýggjum. Ja, síðani kom Saltsølan í 1956 og harvið eisini Tunnuvirkið á Vestaru bryggju, har nógvir mans arbeiddu. Myndin sigur eisini so nógv annað millum annað skipini við bryggju við sildahjallunum. Eingir stórir glastrevjabátar men deksbátar og smærri útróðrarbátar. Frálík mynd. (Vagnur)