Tá eg blaðaði í myndabókini hjá systkinabarninum Einari Michelsen, kom eg fram á tvær áhugaverdar myndir av Eystaruvág.Torført nágreiniliga at tíðarfesta myndirnar, men við at hyggja í bókina Verjir fyri Havnarvág eftir Mikkjal Helmsdal, sála, so hava vit Molan at meta okkum eftir. Farið var undir byggja Molan í 1923, og nevnir Mikkjal um annað byggistigið at leingja Molan (1945-55) og triðja byggistigið (1955-1975). Myndin má vera tikin fyri kríggið ella kanska beint eftir kríggið.
Abbi mín Hans Jakku í Dalólastovu var fyrsti havnarmeistari í Havn. Hann røkti hetta starvið frá 1929 til 1941, og hann doyði í 1943. Eg ímyndi mær, at Ejler pápi Einar hevur tikið myndirnar, tá hann er á veg út á Havnarskrivstovuna til pápa sín. Áhugavert at síggja, hvussu nógv skip liggja fyri teym vegna vantandi bryggjupláss. Esiini síggja vit 4-mannaførini, deksbátarnar og øll skipini. Hasin lastbilurin á bryggjuni er uttan iva ein Bedford framleiddur einaferð í 1930-árunum. So øll hasi pakkhúsini, sum slett ikki eru til longur. Áhugaverd mynd, má eg siga. Eg minnist væl hasar dráttirnar og lágu bryggjuna nærmast ósanum, har menn plagdu at selja fisk.
Niðara mynd er øðrvísi, men eisini áhugaverd. Havnin var brimpláss, og vít síggja, hvussu fá skip kunnu ligga við bryggja á Molanum. Pakkhúsið hjá Skipafelagnum er har, eisini pakkhúsið hjá Baldslev. Bryggjan fram við pakkhúsini var gjørd, áðrenn teir for at byggja Molan. Havnarskrivstovan er lítla húsið við reising uttast til høgru í myndini. Tá báðar myndirnar stóðu síð um síð í myndabókini, so eru báðar myndirnar eru kanska tiknar undir krígnum. Eg giti í 1941/1942.
Áhugavert at síggjí í bókini Verjir fyri Havnarvág, at í 1927 fær danska fyrtøkan Kampsax stórt havnararbeiði at gera í Havn. Samband skal fáast millum høvuðsbryggjuna og Kongabrúnna. Eisini skal fáast bryggjusamband millum Kongabrúnna og Müllersbrúgv og víðari út í Tinganes. Eisini skuldi fáast samband millum brúnna inni í Vágsbotni og Rasmusarbrúgv.
Áhugavert at ímynda sær, at tað vóru bretar, sum undir krígnum syrgdu fyri, at vit fingu okkara egið flagg. Guð viti, nær føroyska flaggið gjørdist veruleiki, um seinni heimsbardagi ikki brast á. Eg minnist, tá teir í 1970-árunum stoyptu kistir á Vesturbryggju og longdu Molan til núverandi longd. Tá bleiv kyrt á Havnarvág, men ikki fyrr enn “Iskaiin” og serliga skipasmiðjubryggjan var bygd, gjørdist heilt kyrt inni í Vágbotni.
Vit skriva nú 2016, og stór Tórshavnar Havn skal byggja nýtt havnarlag suður í Nólsoyarfjørð. Spennandi, hvussu arbeiðið fer at ganga, og hvussu hetta fer ávirka alt havnarøkið. (Vagnur)