
Vøkur sjón sunnudagin um middagsleiti at síggja íslendska bingjuskipið Godafoss koma inn um Stongina og inn í Nólsoyarfjørð. Gjálvutur sjógvur av landssyningi, og tí fór skipið fyrst fram við landinum og suður um Nólsoyarbygd, áðrenn kósin var sett móti Argjalandi. Godafoss lá tungur í sjónum og sá ikki út at vera sjógott skip, tá tað legði seg sogliga í annað borðið. Hugsaði, hvat hendir, tá slík skip missa bingjur í illveðri. Tá Godafoss nærkaðist Molanum vóru slepibátarnir Maria og Pressarin har. Maria setti á har frammi, og pressarin roynda at pressa Godafoss nærri Molanum. Eingin vandi á ferð, tí tað gekk skjótt at fáa Godafoss til bryggju. Tó so.

Helt, at gronin á Godafoss var dekan ov nær grótkastinum við Vónina, og hvat um Godafoss fór í grótkastið. Uttan iva megnaðu Maria og Pressarin tá ikki at fáa skipið leyst. Men hetta eru tíbetur bara gitingar. Nógv fólk fylgdu hendingini á Vestaru bryggju og á Argjalandinum. Tí umframt, at myndin var vøkur, so var eisini spennandi, hvussu fór at ganga at fáa skipið at bryggju.
Hesa løtuna kom eg at hugsa um nýggju havnina, sum skal byggjast. Jú, longur vit koma suður í Nólsoyarfjørð, jú verri gerst veðrið slíkar dagar. Eg prátaði við mann sunnukvøldið, sum hevði verið á mótmælisfundinum, har fólk í Meiarrínum røddu um nýggju havnina. Hann segði, at á fundinum kom fram, at ongar royndar eru gjørdar í Danmark, har veður og vindur eru partur í fyrireikingini. Sjálvandi eru fólk ikki ímóti, at vit fáa betri havnarlag, men tað sýnist, sum borgarin fær ómetaliga lítið at vita. Eg havi so onga tekning sæð av broytta uppskotinum.

Eg eri fegin um, at Tórshavnar kommuna bakkaði, so Skansin ikki misti útsýnið suður í Nólsoyarfjørð. Sjónin av Godafoss sunnudagin sigur mær, at kommuna má gera vala fyrireikingararbeiði, tí ikki sum at siga tað at byggja nýggja havn suður í Nólsoyarfjørð. Ikki gekk væl á Sundi á sinni, tá kommunan ikki lurtaði eftir fólki á staðnum. Tey søgdu, at var grótkast ikki gjørt, kundi havnin ikkí brúkast, tí har har var útgrund og tí ov nógvur súgur. Og so var. Handa “Nyhavnin” við Molan hevur ikki verið til nógva nyttu, sjálvt um bingjuplássini gjørdust fleiri.

Spennandi, hvussu fer at gangaat at byggja nýggju havnina suður í Nólsoyarfjørð. Vóni, at heimaarbeiðið verður gjørt til fullnar. Annars var eisini áhugavert at síggja Sandagerð og Álaker sunnudagin, har uppgangurin var øgiligur. (Vagnur)
